Het liedje

Na de val heb ik meerdere aanvalletjes gekregen. Daar zit ook vaak hetzelfde gevoel bij als ik had bij een cluster, maar nu is het heel even. Het is weg voor je het weet. Alsof het niet doorzet.

Je kunt zeggen ‘als het zo weg is, is het toch niet zo erg’. Aan de ene kant zeg ik nee. Maar het is wel iets erger en vaker dan het was na de operatie.

Toen ik een kind van 10 jaar was had ik hele lichte aanvalletjes, Ik noemde het vaak duizeligheid. Dat was ook zo de eerste weken na de operatie. Nu ook weer maar dat zal wel door de hersenschudding komen denk ik.

Ik ben bang dat het liedje weer opnieuw begint. Het begint met duizeligheid, dan lichte aanvalletjes, dan steeds zwaardere. Je krijgt medicijnen en die werken niet goed genoeg en dan krijg je weer andere medicijnen. Die werken wel, maar zijn de bijwerkingen te groot en dus probeer je weer andere medicijnen.

Je moet niet te ver vooruit denken. Pieker niet over de toekomst van je epilepsie. Daar schiet je niets mee op want je weet niet hoe het lopen zal.