Afasie

Voordat ik geopereerd was kreeg ik naast de dagelijkse aanvallen 3 keer per week een cluster. Dat waren kleine aanvalletjes waarbij ik ook afatisch was met kleine tussenpauzes.

Net als de avond ervoor begonnen in de ochtend de aanvallen waarbij ik spraakproblemen had. Het was net als bij een cluster ,maar met het verschil dat ik bijna constant niet begreep wat mensen zeiden en ik niet kon zeggen wat ik zeggen wilde. Uiteindelijk gingen we naar het UMC. Na testjes en overleggen kwamen ze met de conclusie dat het niet om epilepsie ging, maar dat het een reactie van het lichaam was op het uitblijven van aanvallen.

De volgende ochtend was het in het begin nog wel zoeken naar woorden, maar later ging het beter.